Italia,
ongeveer 1 jaar geleden hadden we afspraak met Andreas in Padova, waar hij net was aangekomen om enkele maanden te studeren. Onderweg kregen we een SMS-je dat hij ons stond op te wachten op een brugje in een parkje met beelden. Een groot plein met voldoende parkeerplaats voor ons busje. (dit bleek het Prato delle Valle, één van de grootste pleinen van Europa met 88 beelden)
Daar aangekomen bleek er markt te zijn, en het parkje had een viertal brugjes. Maar we hebben hem toch gevonden.
We gingen samen op verkenning in Padova met de fiets. Onderweg kregen we dorst en wou hij ons trakteren op een pintje. Geen klein pintje, geef maar een XL want we hebben enorme dorst. Gelukkig ging ik de sanitaire installatie gaan bezoeken en vroeg intussen ook de rekening. Dit was niet de rekening voor een student: €17 !!!
‘s Anderendaags ging onze reis verder naar Venetië met de trein, op zoek naar de Univ waar Andreas italiaans zou gaan studeren.
Vroeg in de morgen kregen we een berichtje dat we hem best konden oppikken om 10 uur in de jeugdherberg waar hij toen nog verbleef. Daar aangekomen was geen Andreas te vinden! eventjes gewacht, aangebeld, geklopt, ge-sms-t, geen antwoord. Even overleggen met Dirk, we rijden maar naar het station waar we nog een tijd wachten, maar nog steeds geen petekindje te zien. Op het moment dat we niet goed meer weten wat we juist moeten doen, krijgen we toch een SMS dat hij te voet onderweg was. Drinken jullie rustig een koffietje het is toch vakantie, klinkt het.
Schitterend toch van hem. Vakantie = relaxen, niet druk maken.
Ik zie je nog altijd het stationsplein oversteken, met in je ene hand een H&M plastiek zakje met je laptop en in je andere hand een plastiek zakje met je lunch.
Venetië zal me altijd bijblijven, rondkuieren, praatje slaan met Venetianen, café latte op een mooi terrasje langs één van de kanalen, pic-nic in het parkje en… opruimactie op het San Marco plein!!!
Niettegenstaande de soms moeilijke communicatie (GSM staat niet aan of batterij vergeten opladen) hebben we van ons kort verblijf samen met Andreas (4 dagen) prachtige herinneringen: Aperol Spritz, pasta, pizza, vino, zwemke bij ons in het hotel in het thermaal bad, fietstochtjes etc…
Vorige week verbleven we in Italië, we hadden het dikwijls over jou Andreas, over vorig jaar. Konden we de klok maar terugdraaien en nog eens een pintje of Aperolleke drinken op terras!
Ciao!
Lieve.
andreasderuijter 
Italia,
ongeveer 1 jaar geleden hadden we afspraak met Andreas in Padova, waar hij net was aangekomen om enkele maanden te studeren. Onderweg kregen we een SMS-je dat hij ons stond op te wachten op een brugje in een parkje met beelden. Een groot plein met voldoende parkeerplaats voor ons busje. (dit bleek het Prato delle Valle, één van de grootste pleinen van Europa met 88 beelden)
Daar aangekomen bleek er markt te zijn, en het parkje had een viertal brugjes. Maar we hebben hem toch gevonden.
We gingen samen op verkenning in Padova met de fiets. Onderweg kregen we dorst en wou hij ons trakteren op een pintje. Geen klein pintje, geef maar een XL want we hebben enorme dorst. Gelukkig ging ik de sanitaire installatie gaan bezoeken en vroeg intussen ook de rekening. Dit was niet de rekening voor een student: €17 !!!
‘s Anderendaags ging onze reis verder naar Venetië met de trein, op zoek naar de Univ waar Andreas italiaans zou gaan studeren.
Vroeg in de morgen kregen we een berichtje dat we hem best konden oppikken om 10 uur in de jeugdherberg waar hij toen nog verbleef. Daar aangekomen was geen Andreas te vinden! eventjes gewacht, aangebeld, geklopt, ge-sms-t, geen antwoord. Even overleggen met Dirk, we rijden maar naar het station waar we nog een tijd wachten, maar nog steeds geen petekindje te zien. Op het moment dat we niet goed meer weten wat we juist moeten doen, krijgen we toch een SMS dat hij te voet onderweg was. Drinken jullie rustig een koffietje het is toch vakantie, klinkt het.
Schitterend toch van hem. Vakantie = relaxen, niet druk maken.
Ik zie je nog altijd het stationsplein oversteken, met in je ene hand een H&M plastiek zakje met je laptop en in je andere hand een plastiek zakje met je lunch.
Venetië zal me altijd bijblijven, rondkuieren, praatje slaan met Venetianen, café latte op een mooi terrasje langs één van de kanalen, pic-nic in het parkje en… opruimactie op het San Marco plein!!!
Niettegenstaande de soms moeilijke communicatie (GSM staat niet aan of batterij vergeten opladen) hebben we van ons kort verblijf samen met Andreas (4 dagen) prachtige herinneringen: Aperol Spritz, pasta, pizza, vino, zwemke bij ons in het hotel in het thermaal bad, fietstochtjes etc…
Vorige week verbleven we in Italië, we hadden het dikwijls over jou Andreas, over vorig jaar. Konden we de klok maar terugdraaien en nog eens een pintje of Aperolleke drinken op terras!
Ciao!
Lieve.